Kalıcı kalp pilleri: Atriyal fibrilasyonlu hastalarda kalp hızının genellikle yüksek olduğunu belirtmiştik. Ancak, bazı hastalarda, atriyoventriküler düğüm hastalıklarına bağlı olarak kalp hızı düşük olabilir. Ayrıca atriyal fibrilasyonun düzensizliğinden dolayı bazı hastalarda zaman zaman kalp çok hızlı çalışırken zaman zaman da uzun süreli duraklamalar olur. Bu gibi durumlarda kalıcı kalp pilleri takılması bir zorunluluktur.
Atriyal fibrilasyon ablasyonu: Kalpteki çeşitli ritm bozuklukları uzun yıllardır radyofrekans ablasyon adı verilen bir yöntemle kalıcı olarak tedavi edilebilmektedir. Bu işlem, genellikle kasıktaki damarlar youluyla kalbin içine iletilen ve elektrod adı verilen özel teller aracılığıyla ve hiçbir cerrahi müdahale ya da kesi yapılmadan gerçekleştirilmektedir. Bu yöntem ile ritm bozuklukları bir daha ortaya çıkmamak üzere kalıcı olarak yokedilebilmektedir. Birçok ritm bozukluğunda uzun yıllardır çok yüksek başarı oranı ile uygulanan radyofrekans ablasyon, son zamanlarda atriyal fibrilasyonlu hastalarda da uygulanmaya başlamıştır. Ancak, diğer birçok ritm bozukluğundan farklı olarak bu işlem sadece atriyal fibrilasyonlu bazı seçilmiş hastalarda uygulanabilmekte ve onlarda da ancak %70 oranında başarı sağlanabilmektedir. Bu işlem sırasında sağ atriyumdan sola bir delik açılarak sol atriyum içinde geniş alanlarda ablasyon uygulanmaktadır.
Atriyoventriküler düğüm ablasyonu: Atriyal fibrilasyonlu hastalarda ablasyon tedavisinin bir diğer kullanım alanıdır. İlaçlar ile kalp hızı kontrol altına alınamayan hastalrda, atriyoventriküler düğüm ablasyonu yapılarak bu düğümün ventriküllere uyarı iletmesi tamamen engellenebilir. Bu durumda kalp ritmi kalıcı kalp pilleri ile sağlanır. Hem uygun kalp hızı kontrolü sağlanması, hem de kalp atışlarının bu şekilde düzenli hale getirilebilmesi nedeniyle uygun bir tedavi seçeneğidir.
Atriyal fibrilasyon saptanan her hastanın bir doktor tarafından (iç hastalıkları uzmanı ya da mümkünse kardiyolog) ayrıntılı olarak değerlendirilmesi gerekir. Hastanın muhakkak tansiyonu ölçülmeli ve gerekirse tansiyon takibi yapılmalıdır. Hemen her hastada ekokardiyografi (ultrason dalgaları ile kalbin yapı ve fonksiyonlarının değerlendirildiği cihaz) ile eşlik eden olası kalp hastalıkları araştırılmalıdır. Her hastada kan tetkikleri yapılmalıdır. Ayrıca muayene bulgularına göre Holter, tiroid fonksiyon testleri, koroner anjiyografi gibi testler de gerekebilir.
Atriyal fibrilasyonlu birçok hasta, bu ritm bozukluğunun farkında olmadan, ve bundan hiçbir zarar görmeden uzun yıllar yaşayabilir. Ancak hastaların çoğunda atriyal fibrilasyon nedeniyle birçok problem yaşanır. Bütün toplum değerlendirildiğinde atriyal fibrilasyonu olan hastalar, atriyal fibrilasyonu olmayan hastalardan daha erken ölmektedir. Bu, genellikle atriyal fibrialsyonun yol açtığı bazı özel durumlar nedeniyle olmaktadır.
Hastalarda atriyal fibrilasyona ait yakınmalar çok büyük değişiklikler gösterir. Bazı hastalarda atriyal fibrilasyon sırasında hiçbir şikayet olmaz. Bu hastalarda tanı tesadüfen ya da uzun süren atriyal fibrilasyonun yol açtığı diğer hastalıkların saptanmasıyla konur. Aksine bazı hastalar ise atriyal fibrilasyonu çarpıntı şeklinde hissederler. Ayrıca nefes darlığı, göğüste sıkıntı hissi, yorgunluk, sersemlik hali ya da göğüs ağrısı gibi yakınmalar da olabilir.
Atriyal fibrilasyon en sık gözlenen sürekli ritm bozukluğudur. Günümüzde Avrupa’da 6 milyon, Amerika Birleşik Devletleri’nde 2.2 milyon kişide atriyal fibrilasyon olduğu sanılmaktadır. Bu konuda ülkemizde sağlıklı veriler olmamakla birlikte en az 60000 kişide atriyal fibrilasyon olduğu tahmin edilmektedir. Atriyal fibrilasyon genellikle kalp hastalarında ve ileri yaşlarda gözlenen bir ritm bozukluğudur. Son yıllarda kalp hastalıklarının tedavisi alanındaki gelişmeler tüm dünyada ve ülkemizde yaşam süresini uzatmış ve ciddi kalp sorunları olan hastaların daha ileri yaşlara ulaşmalarını sağlamıştır. Bu durum, özellikle bu hasta grubunda sık gözlenen atriyal fibrilasyonun sıklığını belirgin olarak arttırmıştır. 1990’lı yıllarda 1980’li yıllara göre tüm dünyada atriyal fibrilasyon sıklığının 2.5 kat arttığı sanılmaktadır.
Bilindiği gibi kalp, göğüs ön duvarı ve göğüs kafesinin arkasında iki akciğer arasında yer alan ve vücudun ihtiyacı olan oksijen ve besinleri dokulara pompalayan bir organdır. Ortalama ağırlığı 275 – 300 gram kadardır ve bu ağırlığın çoğunu özelleşmiş kalp kasları oluşturur. Kalp karmaşık bir pompa düzeninde, kanı damar sistemi ile vücuttan toplar, oksijenlenmesi için akciğere yollar ve oksijenden zenginleşmiş kanı tekrar vücuda pompalar. Kalp ortalama olarak dakikada 72, günde 104,000 ve yılda 38,000,000 kez kasılarak, içinde bulunan kanı vücuda gönderir. İnsan ömrünü ortalama 70 yıl olarak kabul edersek, kalp bu sürede düzenli ve aralıksız olarak yaklaşık 2.5 trilyon kez kasılmakta ve yine yaklaşık olarak 200 milyon litre kanı vücuda pompalamaktadır.Kalp 4 odacıktan oluşur. Kalbin üst tarafındaki odacıklar atriyumlar (kulakçıklar), alt tarafındaki odacıklar ise ventriküller (karıncıklar) olarak adlandırılır. Atriyumlar ile ventriküller arasında ve ventriküllerin çıkımında birer tane olmak üzere kalbin içinde 4 tane kapak vardır. Bu kapaklar tek yöne açılan kapılar gibi, kanın 4 odacıkta akışını sürekli kontrol ederler. Kalp odacıkları gevşeyerek, kendisine doğru yönelen kanı içinde toplar ve kasılarak bu kanı damarlar içine pompalar. Normal bir dolaşımda vücuttan toplanan kirli kan önce sağ atriyuma gelir. Buradan sağ ventriküle boşalır. Sağ atriyumun kasılması bu boşalmaya yardım eder. Sağ ventrikülün kasılmasıyla ise kan oksijenlenmek üzere akciğerlere gönderilir. Akciğer dolaşımını tamamlayan temiz kan sol atriyuma gelir ve buradan sol ventriküle boşalır. Sol atriyumun kasılması bu boşalmaya yardım eder. Son olarak sol ventrikülün kasılmasıyla da oksijenlenmiş kan vücuda pompalanır.Kalpte odacıkların kasılma ve gevşeme işlevleri büyük bir uyum içinde ve belirli bir sıra ile gerçekleşir. Bu uyum kalbin etkin çalışabilmesi için gereklidir. Bunu sağlayan yapı ise kalbin özelleşmiş elektriksel sistemidir.
Kalbin içinde yaygın bir sinir ağı şeklinde özel bir ileti sistemi mevcuttur. Kalp kasılması sağ atriyumun üst kısmında yer alan ve adına sinüs düğümü denen bir hücre grubunun çıkarttığı elektriksel uyarılar ile başlar. Buradaki hücreler, sürekli olarak uyarı üretirler ve kalbin kasılmasında önemli rol üstlenirler. Sinüs düğümünden çıkan uyarıların sıklığı vücudun ihtiyacı ile orantılı olarak artıp azalır. Yani egzersiz halindeki bir insanın kalbinin hızlı atmasının sebebi sinüs düğümündeki hücrelerin daha sık aralıklarla uyarı çıkartmasıdır. Sinüs düğümünden çıkan uyarılar her iki atriyuma yayılarak atriyumların kasılmasını sağlarlar.
Atriyal fibrilasyon tanım olarak atriyumların titreşimidir. Bu ritm bozukluğunda, atriyumların içinde aynı anda çok sayıda elektriksel aktivite farklı yönlere doğru hareket ederek tamamen düzensiz ve çok hızlı uyarılara neden olur. Bunun sonucunda atriyumların her noktasında çok hızlı ve düzensiz kasılmalar olur. Sonuç olarak atriyumlarda etkin bir kasılma yerine sadece etkisiz titreşimler meydana gelir. Bu durumda atriyoventriküler düğüm de bir uyarı bombardımanı altında kalmaktadır. Atriyal fibrilasyonda atriyoventriküler düğüme dakikada 400 ya da daha fazla sayıda uyarı gelir. Atriyoventriküler düğüm bunların önemli bir kısmının ventriküllere geçişini engeller ancak ventriküllere geçen uyarılar yine de hızlı ve tamamen düzensiz kalp atımlarına neden olur.
